Ορθορέξια – Ορθοτροφία και νυχτερινό σύνδρομο

Ορθορέξια – Ορθοτροφία

Είναι ένα είδος διατροφικής διαταραχής, όπου το άτομο παρουσιάζει υπερβολική ενασχόληση με την ποιότητα π.χ.βιολογικές, υπερτροφές και το είδος τρόφης (υγιεινή) που καταναλώνει. Όταν τεθούν εκτός ελέγχου μπορεί να οδηγηθούν σε υπερφαγικά επεισόδια και στην αποβολή της τροφής .Κάτι ανάμεσα σε ανορεξία και βουλιμία δηλαδή
Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει κάνεις αυτή τη διαταραχή γιατί το άτομο ακολουθώντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής δεν κινεί υποψίες . Άρα μιλάμε και εδώ για μια εμμονή καθώς ακολουθείται επίσης ένα αυστηρό πρόγραμμα διατροφής , γυμναστικής και μια συνεχώς αρνητική εικόνα του σώματος

Το πρόβλημα της νευρικής αρθορεξίας επηρεάζει εξίσου άντρες και γυναίκες. Συγκεκριμένα και σύμφωνα με τελευταίες έρευνες, τονίζεται ότι το σύνδρομο πλήττει το 1-2% του γενικού πληθυσμού. Ο έλεγχος είναι το κλειδί της ασθένειας . Έλεγχος για τη ζωή, έλεγχος και για το φαγητό . Δεν είναι τυχαίο ότι μετά τον διαχωρισμό και την κατανάλωση  του ποιοτικού τροφίμου , ο ασθενής ανησυχεί και βασανίζεται για το αν  τελικά έκανε τη σωστή επιλογή

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ορθορεξικού:

1. Τον περισσότερο χρόνο μέσα στην ημέρα σκέφτεται τη διατροφή του
2. Υπάρχει έτοιμο πρόγραμμα των γευμάτων μετά από μελέτη πολλών ημερών πριν
3. Δεν υπάρχει ευχαρίστηση από την κατανάλωση της τροφής όσο από την κατανάλωση της σωστής τροφής και του χρόνου που αφιερώθηκε για την επιλογή της
4. Απομόνωση από φόβο πιθανού λάθους ή κατανάλωσης μη σωστού τροφίμου
5. Αυστηρότητα , έλεγχος και τύψεις σε περίπτωση μη σωστού προγράμματος υγιεινών τροφών
6. Ευχαρίστηση όταν αυτό τηρείται


Το νυχτερινό σύνδρομο

Δεν είναι μόνο μία διατροφική διαταραχή ,αλλά και μία διαταραχή ύπνου και διάθεσης. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η ανορεξία, η μερική ή πλήρης αφαγία κατά τη διάρκεια της μέρας με αποτέλεσμα η υπερκατανάλωση τροφής κατά τη διάρκεια της νύχτας. Υπάρχει και εδώ ένα είδος εθισμού και η πεποίθηση ότι αν δεν καταναλωθεί τροφή το βράδυ, το άτομο θα αδυνατεί να κοιμηθεί.
Το σύνδρομο εμφανίζεται στο 1,5% του γενικού πληθυσμού, κυρίως στις γυναίκες, σε παχύσαρκα άτομα και στους ηλικιωμένους, αλλά και σε περιόδους έντονου στρες.

Οι λόγοι εμφάνισης της διαταραχής μπορεί να είναι γενετικοί, βιολογικοί, κληρονομικοί ή ψυχολογικοί. Σε αυτούς προστίθενται οι διαπροσωπικές σχέσεις ,τα συναισθήματα (έκφραση ή λανθασμένη εξωτερίκευση) και η διαστρεβλωμένη εικόνα για το σώμα